προφθαδίην

Α

επίρρ. προλαβαίνοντας, προφτάνοντας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. προφθα- τού προφθάνω + επιρρμ. κατάλ. -δ-ίην (με οδοντική παρέκταση -δ-, πρβλ. πανσυ-δίην, σχε-δίην) πρβλ. παρα-φθα-δόν].